Ζήλια ως φόβος να εξαπατηθεί από έναν ανόητο
Η ζήλια και η αγάπη αυτού του είδους η ζήλια είναι ο φόβος της ταπείνωσης. Ζήλια φαίνεται να αισθάνεται ότι ο προδότης-εταίρος, έχοντας συνάψει μια συνωμοσία με τον εραστή του, κάνει της ζηλότυπος κολλιτσίδα, τον εξαπατά και κρυφά κοροϊδεύει.
Και τώρα, η πρόβλεψη μιας τέτοιας ταπεινωτικής στάσης, ζηλότυπη να υπερασπιστεί την αξιοπρέπειά του, ταιριάζει με την κατηγορούμενη προσωπική καταστροφή.
Λοιπόν, ο ζηλιάρης ήξερε ακριβώς τι ο συνεργάτης ήταν εξαπάτηση και θυμωμένος "δίκαιη". Αλλά αυτό το είδος της ζήλιας περσίδες. Ζηλότυπος είναι μπροστά από τα γεγονότα, και να μην εξαπατηθεί Lopuhom, αποδίδει ο ίδιος παντογνωσία-ας πούμε, δεν είναι εξαπατημένοι-έτσι είναι έξυπνος και έξυπνη. Ανακρίνει ακόμη και το θύμα του για να μην οργανώσει απαραιτήτως, μπορείτε αμέσως να αρχίσετε με τις δαπάνες.
Στην αρχή της αθώας πλευράς τέτοια ζήλια μπορεί ακόμη και απόλαυση-είδος όπως "αγάπη" το ίδιο, κάποτε ζηλιάρης. Μέχρι να έρθει σε υστερία, Tiranichnogo έλεγχο, ή ακόμα και κακοποίηση. Λένε ότι η "αγάπη" είναι σκληρή;
Σε παραμελημένες περιπτώσεις, η επιθυμία να αποκαλύψει "εξαπάτηση", Izoblichiv προδότης, μπορεί να γίνει ένα πάθος και ακόμη και το νόημα της ζωής. Ζηλιάρης είναι ενσωματωμένα σε έμμονες ιδέες του στο σύνολό του, και να δικαιολογήσει την επένδυση, προσπαθώντας να πιάσει έναν εταίρο για την εξαπάτηση σε κάθε αδιανόητη κατάσταση. Κάθε ανοησία μπορεί στα μάτια του ζηλιάρης να είναι μια αδιαμφισβήτητη «απόδειξη» της εξαπάτησης του εταίρου.
Διαφορετικά, θα ήταν απαραίτητο να παραδεχτούμε, ότι όλο αυτό το διάστημα ο εξαπατημένος ανόητος ο ζηλιάρης έκανε τον εαυτό του, επειδή όλες τις κατηγορίες του-είναι πιο συχνά αυτο-εξαπάτηση και την τυραννία. Αλλά δεν είναι έτοιμη να αναγνωρίσει αυτά τα γεγονότα και να ηρεμήσει. Είναι πιο εύκολο γι ' αυτόν να επιμείνει στη δική του δικαιοσύνη για το υπόλοιπο της ζωής του, και να πιστέψει ότι είναι ένας μοναχικός ήρωας, που υπερασπίζεται τη δικαιοσύνη. Και κανείς δεν τον εξαπατά. Γιατί κανείς δεν το χρειάζεται. Ήδη κοροϊδεύει τον εαυτό του.
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
Η ζήλια αρνείται πεισματικά να θεωρηθεί υπεύθυνη για τις εμπειρίες του. Φαινομενικά δεν είναι ο ίδιος ζηλιάρης, σπινθήρες μεθανίου, και είναι σοβαρά βασανισμένο, αναγκάζοντας ζηλιάρης. και ως εκ τούτου ζηλότυπος με upoennym εμμονή κάνει να κατηγορήσει για τα βάσανα του εταίρου, αναμένοντας με αυτό μια επικείμενη αναμέτρηση για όλα τα μεταφερμένα ρήξη. Σε μια τέτοια σχέση ζηλιάρης γίνεται ένας σκληρός τύραννος, αδίστακτα καταδικάζοντας και τιμωρεί τους "αγαπημένους του."
Θέλει κανείς άλλος να καλέσει την αγάπη της ζήλιας; Και?
Ζήλια ως δυσπιστία
Υπάρχει μια κοινή πεποίθηση ότι η ζήλια προκαλείται από δυσπιστία. Αλλά για μένα, έτσι για να εξηγήσει ζήλια με δυσπιστία είναι σαν να κατηγορούμε τη δική μου κλειστοφοβία για το γεγονός ότι έχουν κλειστούς χώρους. και περιορισμένοι χώροι, και η δυσπιστία-τα φαινόμενα είναι ουδέτερα, αλλά οι φόβοι, γύρω τους στριμμένα-ασταθή και υποκειμενικό.
Και δεν είναι κάθε ζήλια συνοδεύεται από δυσπιστία. Μετά από όλα, ζηλιάρης όχι μόνο για τους αντιπάλους, αλλά και για την εργασία και τα χόμπι, τα παιδιά και σφραγίδες-σε οτιδήποτε που αποσπά την επιθυμητή προσοχή από ζηλότυπος. Και αν ένα πρόσωπο, σε γενικές γραμμές, έχει την τάση να ζήλια, για την δυσπιστία και τα κίνητρά του δεν είναι απαραίτητη. Η παράνοια του "μαγικού" τους κάνει από το τίποτα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου