Ιδεαλισμός αγάπη και χαρά
Μια από τις δημοφιλέστερες ιστορίες του κινηματογράφου Hollywood στις διαφορετικές παραλλαγές περιγράφει την κατάσταση όπου ο ανάλγητος πατέρας αναγκάζει το δημιουργικό, αγαπώντας γιο του κάτω και γίνετε δικηγόρος-αυτός είναι να ωθήσει τις επιθυμίες τους μακριά και Για να ικανοποιήσει τους ισχυρισμούς του πατέρα.
Ο αμερικανικός ιδεαλισμός αντλεί το φυσικό ευτυχές τέλος του, στο οποίο ο γιος αποδεικνύει σε όλα ότι είναι καλός, που ακολούθησε θαρραλέα την καρδιά του και έφθασε στην ευτυχία, και δεν πήγε στο δείκτη του πατέρα του. Και μια τέτοια αντίθεση αντιμετώπιση της προσωπικής βούλησης κατά του ξένου αντανακλά σαφώς τη σύγκρουση στο μυαλό των περισσότερων ανθρώπων, όπου το δικό τους εσωτερικό Nadryvno είναι λυγισμένο κάτω από την πίεση των εξωτερικών ιδανικών.
Εάν η θέληση των ιδανικών κερδίζει, το πρόσωπο που σαπίζει από την παράλογοτητα και τη μελαγχολία στο ακατανόητο-κάτι σημαντικό, αλλά μακριά ξεχασμένο στην γκρίζα καθημερινή ρουτίνα. Αν κάποιος κερδίσει το εσωτερικό, ο άνθρωπος αντιμετωπίζει την απειλή του να είναι ένα μοναχικό λευκό κοράκι vypnutoj από το κοινό "μήτρα" για την άλλοτητά του.
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
Να αποδεχθεί μια τέτοια πρόκληση και να αισθάνονται στερούνται της δημόσιας στήριξης για τη διαμορφωμένη προσωπικότητα λόγω της φύσης της-ο θάνατος είναι παρόμοια. Ως εκ τούτου, υπάρχει μια χρυσή μέση, όπου το πρόσωπο, τουλάχιστον, κατανοεί τη δημόσια "γλώσσα" και έντυπα χρήσιμα για την κοινωνία της ποιότητας.
Με αυτή την έννοια, για να τον εαυτό σας σε όλες τις εκατοντάδες θα μπορούσε να είναι εκτός από κάποιο μαγικό κενό, όπου όλες οι επιθυμίες πραγματοποιούνται από ένα κύμα της σκέψης χωρίς κανένα ενοχλητικό εμπόδια. Και στο "είδος" κόσμο μας πρέπει να ζήσουμε με προσοχή σε συνθήκες και πραγματικά προσιτές ευκαιρίες. Διαφορετικά, ο κόσμος "τιμωρεί". Δηλαδή, εμείς οι ίδιοι, ενεργούμε απερίσκεπτα, τιμωρούμε τους εαυτούς μας, naryvajas σε αυτές τις πολύ «συνθήκες». Δεν μιλώ για τη φυσική πραγματικότητα με τα έντονα στερεά αντικείμενα της, αλλά για τον συγκεχυμένο κόσμο όπου η προσωπικότητα είναι, ο κόσμος των ιδεών.
Οι ιδέες που λειτουργούν από ένα υγιές πρόσωπο είναι ρεαλιστικές-εκφράζουν τι συμβαίνει. Αν οι ιδέες για την προσωπικότητα που συμβαίνουν δεν ικανοποιούν, αυτή βυθίζεται σε ένα προσωπικό Ψυχικό κινηματογράφο, όπου ζωγραφίζει το δικό της θέαμα κλίμακας Ναπολέοντα. Όσο βαθύτερη αυτή η βύθιση, τόσο ασθενέστερη η επαφή με το "πραγματικό". Ο ασθενέστερος η επαφή με την πραγματική, η εντατικοποίηση της εσωτερικής σύγκρουσης μεταξύ επιθυμητό και έγκυρο.
Δεν μιλώ για μερικές ψυχικά άρρωστες ακοινώνητος προσωπικότητες εδώ. Όλοι μας. Κάθε σε διαφορετικό βαθμό είναι ένα τζαμί μεταξύ της αγάπης της πραγματικής ζωής και την αγάπη του επιθυμητού. Στην ουσία η διαφορά μεταξύ αγάπης και αγάπης σε αυτό είναι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου